ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ
ကိုလိုနီေခတ္ကေပါ့.. အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး (၂)ေယာက္ ေတာရြာတစ္ရြာကို ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႕က အရက္ေသာက္ခ်င္ လာတယ္ေပါ့။ ဒါနဲ႕ ရြာထဲက အရက္ဆိုင္က ခ်က္ေတာအရက္ (၂)လုံး၀ယ္ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႕ ဒုကၡေရာက္ၾကတာပဲ။ အဂၤလန္မွာဆို အရက္ကို ေရခဲစိမ္ေသာက္ေနၾကေလ။ ျမန္မာခ်က္အရက္က် ဒီအတိုင္း မေသာက္တတ္ၾကဘူး။ ဒီေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္လဲဆိုေတာ့ အရက္ပုလင္းကို ႀကိဳးခ်ည္၊ ေရစြတ္ထားတဲ့ အ၀တ္ပတ္ၿပီး ဟိုဘက္ဒီဘက္ လႊဲၾကတယ္။ ေနာက္လြဲတာၾကာလာေတာ့ အရက္ပုလင္းက ေအးလာတယ္ေလ။ အဲဒီက်မွ ႏွစ္ေယာက္သား ေဖာက္ေသာက္ၾကတယ္။ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ စူးေရာက္ၾကပုံက.... ေၾသာ္.. ဒါေၾကာင့္ သူတို႕လူမ်ိဳးေတြ တိုးတက္ၾကတာ၊ ေတာ္ၾကတာကိုးလို႕ ကိုယ့္ဘာသာေတြးေတာမိတယ္.....
သတ္ပုံမွားတဲ့ည
ျမန္မာစကားဟာ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ နားလည္ရခက္တယ္ဗ်။ စကားလုံးတစ္လုံးစီ တစ္လုံးစီရဲ႕ အဓိပၸာပယ္ဟာ စဥ္းစားေလ ပိုရႈပ္ေလပဲဗ်။ တစ္ေန႕ ကရင္လူမ်ိဳးလင္မယား (၂)ေယာက္စီ ကၽြန္ေတာ္အလည္ ေရာက္သြားတယ္။ ဗ်ိဳး... အမိုး ဘာလုပ္ေနလဲ၊ ဖထီးတစ္ေယာက္ မျမင္ပါလားဗ်၊ ေ၀း... နင္ဖထီးအေၾကာင္း အခုမွလာေမးေနတယ္၊ ငါသူနဲ႕ စကားမေျပာတာ အႀကီးေကာင္ တစ္သက္ရွိေပါ့။ ဒါနဲ႕ ေျပာဖို႕ေမ့ေနတာ သူတို႕မွာ သားခ်ည္း(၃)ေယာက္ ရွိတာ။ စကားမေျပာတာ သားႀကီးတစ္သက္တဲ့၊ သားႀကီးေအာက္မွာ အငယ္(၂)ေကာင္နဲ႕။ ကဲ... စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကေတာ့ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အခုအခ်ိန္ထိေတြးတယ္၊ စဥ္းစားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဥာဏ္ရည္မမွီလို႕လား မသိဘူး။ အခုအခ်ိန္ထိ ဘယ္လိုမွ အေျဖကိုစဥ္းစားလို႕ မရဘူးဗ်ာ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး မိတ္ေဆြတို႕လည္း ကူညီၿပီး စဥ္းစားေပးၾကပါဗ်ာ။
ဒူးေနရာဒူး ေတာ္ေနရာေတာ္္
တစ္ေန႕ မိဘ(၂)ပါးဟာ သူတို႕ သားေလးကို ဆုံးမေနတယ္။ ”သား လူမ်ားေတြနဲ႕ ဆက္ဆံရာမွာ လိမၼာ ယဥ္ေက်းရမယ္ေနာ္။ စကားကို ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေျပာရမယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရင္ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ၊ ဘာစားၿပီးၿပီလဲ ခင္ဗ်ာ အဲလိုေမးရမယ္၊ ေျပာရမယ္ သိလား မွတ္ထားေနာ္ သား”။ ဒါနဲ႕ ကေလးက တစ္ေန႕ အျပင္ထြက္တဲ့အခါ အိမ္တစ္အိမ္မွာ လူေတြစုရုံးစုရုံး ေတြ႕တာနဲ႕ အိမ္၀မွာ ရပ္ေနတဲ့လူႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။ “ဦးေလး မဂၤလာရွိေသာေန႕ တစ္ေန႕ပါခင္ဗ်ာ”။ အဲလို ေျပာလိုက္တဲ့အခါ လူႀကီးကအရမ္း စိတ္ဆိုးၿပီး ကေလးကို ေအာ္ဟစ္ လႊတ္တယ္။ ဒါနဲ႕ ကေလးက ဘာလို႕မ်ားပါလိမ့္ေပါ့ ေတြးရင္း ဆက္ထြက္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္လူႀကီး တစ္ေယာက္နဲ႕ ထပ္ေတြ႕ ျပန္တယ္။ “ဦးေလ မဂၤလာပါ၊ ဘာစားၿပီးၿပီလဲ ခင္ဗ်ာ” အဲဒီလူႀကီးကလည္း စိတ္ဆုိးမာန္ဆိုးနဲ႕ “မင္းအသက္အရြယ္ေလးနဲ႕ လူႀကီးကို ေနာက္စရာလား၊ ဘာလားနဲ႕ ေပါ့”။ ကေလးလည္း စိတ္ညစ္ၿပီး အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ သူ႕ အေဖနဲ႕ အေမကို ေမးတာေပါ့။ သားေဖေဖတုိ႕ သင္တဲ့အတိုင္း ေတြ႕တဲ့လူေတြကို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႕ေတြက စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႕ ေအာ္လႊတ္ၾကတယ္ဗ်။ ကေလးေျပာလို႕ မွ မဆုံးေသးဘူး။ ေစာေစာက သူႏႈတ္ဆက္ခဲ့တဲ့ လူႀကီးေတြက ေဒါႀကီးေမာႀကီးနဲ႕ အိမ္ကိုလာတိုင္ၾကတယ္။ ခင္ဗ်ားသားကို ေသေသခ်ာခ်ာ မဆုံးမထားဘူးလား။ ေသခ်ာေျပာခိုင္းတာလား။ အိမ္မွာ နာေရးျဖစ္ေနပါတယ္ ဆိုေနမွ မဂၤလာရွိေသာေန႕ လာေျပာေနတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း လူႀကီးကို လူႀကီးမွန္းမသိဗ်ာ။ အိမ္သာက ျပန္လာတာကို ဘာစားၿပီးၿပီလဲလို႕ ခင္ဗ်ားသားက လာေနာက္တယ္။ လူႀကီးကို ေနာက္စရာလားဗ်။ အဲဒါပါပဲ မိဘကေတာ့ ေကာင္းေစခ်င္လို႕ လိမၼာေစခ်င္လို႕ သင္တာကို ကေလးက သူ႕ေနရာနဲ႕သူ မေျပာတတ္ေတာ့ ျပႆနာတတ္ေတာ့ တာေပါ့။
No comments:
Post a Comment